εισαγωγή στο αεροπορικό catering...

Πέρασαν ήδη δύο εβδομάδες από τότε που ξεκίνησα αυτό το blog και τόσο καιρό δεν ξέρω από ποιο "δίλημμα" να αρχίσω...

Αποφάσισα λοιπόν να φανώ...ενωτικός και να ασχοληθώ με ένα θέμα που καίει τους πάντες: το φαγητό! Ή, αλλιώς, το "φαγάκι" όπως μου το είπε φροντιστής της ΟΑ πριν αρκετά χρόνια, παρουσιάζοντας το δίσκο μου ως άλλος Ηλίας Μαμαλάκης.

Από αύριο, λοιπόν, αρχίζει η σειρά "catering" με όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικές -αν και όχι πάντα λαχταριστές- εικόνες. Καλή σας όρεξη.

ντορς του αρμ

Το χρονόμετρο μετρά αντίστροφα για τα πρώτα exit polls.

Το αεροπορικό μου μικρόβιο (ή ίσως γονίδιο) δε με αφήνει να συγκεντρωθώ στο ποιος από τους δύο θα βγει.

Αλλά ο αριθμός 2 είναι σημαδιακός. Δύο μονομάχοι στην αρένα, "παιχνίδι για δύο" που τραγουδούσε κάποιος, "δυο πόρτες έχει η ζωή" που τραγουδούσε κάποιος άλλος...(με άρρηκτα συνδεδεμένο τον προβληματισμό "αλλά ποια από τις δυο να ανοίξω;")

Όμως αυτός ο αριθμός παίζει και σε άλλους -πιο αεροπορικούς- προβληματισμούς: δύο ελληνικές αεροπορικές εταιρίες, δύο παγκόσμιοι κατασκευαστές αεροσκαφών, δύο αεροδρόμια στην Αθήνα...

Η μονομαχία είναι αμφίρροπη.

Τελικά, παντού υπάρχει ένας μύθος, αλλά κι αυτός συνήθως έχει να κάνει με δίπολα διλήμματα.

Doors to arm και τα μανίκια σηκωμένα. Η μονομαχία ξεκινά! Και όχι πάντα γύρω από δύο πόλους.

Καλώς ήρθατε.