Διάβαζα πρόσφατα ένα κείμενο γνωστού περιοδικού αεροπορικής εταιρίας για τους υποτιθέμενους τύπους των συνεπιβατών μας. Ο αυτοδημιούργητος businessman που πετάει για...Βουκουρέστι(!), ο ψαγμένος αβαντγκάρντ καλλιτέχνης για μια έκθεση στο Μόναχο, το ψώνιο-σούπερ μόντελ για ψώνια στο Μιλάνο και άλλα τέτοια γραφικά. Ήταν βαρετά άθλιο, ακραία lifestyle-ίστικο και ξεδιάντροπα διαφημιστικό. Και γραμμένο μάλλον στο πόδι, "άντε για να βγει επιτέλους το τεύχος και να τσιμπήσουμε κι εκείνα τα έξτρα ευρουδάκια"...
Οι πραγματικοί συνεπιβάτες μας είναι εκεί έξω. Ή, μάλλον, εκεί μέσα: στις -συμπιεζόμενες και μη- καμπίνες και όχι σε άρθρα-μαρκετινίστικες κομπίνες. Τους συναντήσαμε, τους ζήσαμε και από μέσα Μαρτίου σας τους παρουσιάζουμε αποκλειστικά και υπερήφανα.
Μέχρι τότε, πάρτε μια ιδέα από δύο χαρακτηριστικούς τύπους που πάνε Λόντον, τώρα και με Aegean.
Οι πραγματικοί συνεπιβάτες μας είναι εκεί έξω. Ή, μάλλον, εκεί μέσα: στις -συμπιεζόμενες και μη- καμπίνες και όχι σε άρθρα-μαρκετινίστικες κομπίνες. Τους συναντήσαμε, τους ζήσαμε και από μέσα Μαρτίου σας τους παρουσιάζουμε αποκλειστικά και υπερήφανα.
Μέχρι τότε, πάρτε μια ιδέα από δύο χαρακτηριστικούς τύπους που πάνε Λόντον, τώρα και με Aegean.
Δεν ξέρω τι θα πείτε, εγώ πάντως πολύ γέλασα, όπως και πλείστοι άλλοι που είδαν την εν λόγω διαφήμιση μέσω web. Και με τόση διαδικτυακή προβολή, ίσως και να μη χρειάζεται καν να βγει στην τηλεόραση!
