
Πριν μερικά χρόνια, στο δάσος του Ζαβεντεμ, κρυμμένα καλά και μακριά από τον πολιτισμό των ανθρώπων, 99 μικρά γαλάζια πλασματάκια έκλεισαν ανήσυχα τις τηλεοράσεις τους και βγήκαν στους δρόμους αγωνιώντας:
-Παπα-στρούμφ, τη στρουμφίσαμε!
-Ησυχάστε καλά μου Στρουμφάκια.
-Μα πώς να ησυχάσουμε, παπα-στρούμφ; Η Sabena έκλεισε! Ο Προκόπης δε θα ξανακάνει D-Check σε Α340. Ο Λιχούδης δε θα ξαναμαγειρέψει catering. Ο Χαχανούλης δε θα ασχοληθεί ξανά με το IFE. Και η Στρουμφίτα δε θα σερβίρει ποτέ ξανά γυρνώντας με το καλαθάκι της χαρωπά από δω κι από κει στις καμπίνες. Καταστρεφόμαστε!
-Υπομονή και όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν.
-Μα, παπα-στρούμφ, όσο η δαιμόνια Ψιψινέλ είναι Επίτροπος Μεταφορών, δεν έχουμε κανένα μέλλον στους αιθέρες!
-Σας είπα, υπομονή! Η μητέρα-Φύση μού έστειλε μήνυμα με τον αγαπημένο της Πελεκάνο. Μου ζήτησε να δουλέψουμε σκληρά, να φτιάξουμε μια εταιρία που να πατάει γερά στα πόδια της. Στην ανάγκη, να συγχωνευτεί και με τους εγχώριους ανταγωνιστές της. Πρέπει πάσει θυσία να εξασφαλίσουμε business traffic! Και σε λίγα χρόνια, θα μπούμε κι εμείς στη μεγάλη οικογένεια του Πελεκάνου.
-Μα είναι σίγουρο αυτό, παπα-στρούμφ;
-Σιγουρότατο, καλά μου Στρουμφάκια! Μπορεί να περάσουμε δύσκολες μέρες, μπορεί να πεινάσουμε, μπορεί να μην ξανασερβίρουμε ποτέ τα πολύτιμα στρουμφόμουρά μας στη Μπίζνες, μπορεί ακόμη και τα υπερατλαντικά μας να κόψουμε, όμως θα επιβιώσουμε. Και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, η μεγάλη οικογένεια του καλού μας Πελεκάνου θα ανταμείψει τους κόπους μας!
Έτσι κι έγινε. Τα μικρά γαλάζια πλασματάκια δεν πέρασαν εύκολα χρόνια. Έζησαν απολύσεις και μειώσεις δρομολογίων, πέρασαν από αναταράξεις και αλλαγές ονομάτων, έκοψαν παροχές αλλά ψαλίδισαν και τιμές. Και τελικά επιβίωσαν. Ο δε πελεκάνος θεώρησε αξιόλογη την επένδυση στην εταιρία τους και πριν λίγες μέρες αποφάσισε να συνδράμει στην ανάπτυξη και επιβίωσή της.
Η δε ιστορία συνεχίζεται... Ίσως όχι από εκεί που την είχαμε αφήσει, όμως είναι η πρώτη φορά μέσα στα τελευταία λίγα χρόνια που στον ορίζοντα της εταιρίας αχνοφαίνεται ένα κάποιο happy end. Όπου "end" δε σημαίνει φυσικά το τέλος...
-Παπα-στρούμφ, τη στρουμφίσαμε!
-Ησυχάστε καλά μου Στρουμφάκια.
-Μα πώς να ησυχάσουμε, παπα-στρούμφ; Η Sabena έκλεισε! Ο Προκόπης δε θα ξανακάνει D-Check σε Α340. Ο Λιχούδης δε θα ξαναμαγειρέψει catering. Ο Χαχανούλης δε θα ασχοληθεί ξανά με το IFE. Και η Στρουμφίτα δε θα σερβίρει ποτέ ξανά γυρνώντας με το καλαθάκι της χαρωπά από δω κι από κει στις καμπίνες. Καταστρεφόμαστε!
-Υπομονή και όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν.
-Μα, παπα-στρούμφ, όσο η δαιμόνια Ψιψινέλ είναι Επίτροπος Μεταφορών, δεν έχουμε κανένα μέλλον στους αιθέρες!
-Σας είπα, υπομονή! Η μητέρα-Φύση μού έστειλε μήνυμα με τον αγαπημένο της Πελεκάνο. Μου ζήτησε να δουλέψουμε σκληρά, να φτιάξουμε μια εταιρία που να πατάει γερά στα πόδια της. Στην ανάγκη, να συγχωνευτεί και με τους εγχώριους ανταγωνιστές της. Πρέπει πάσει θυσία να εξασφαλίσουμε business traffic! Και σε λίγα χρόνια, θα μπούμε κι εμείς στη μεγάλη οικογένεια του Πελεκάνου.
-Μα είναι σίγουρο αυτό, παπα-στρούμφ;
-Σιγουρότατο, καλά μου Στρουμφάκια! Μπορεί να περάσουμε δύσκολες μέρες, μπορεί να πεινάσουμε, μπορεί να μην ξανασερβίρουμε ποτέ τα πολύτιμα στρουμφόμουρά μας στη Μπίζνες, μπορεί ακόμη και τα υπερατλαντικά μας να κόψουμε, όμως θα επιβιώσουμε. Και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, η μεγάλη οικογένεια του καλού μας Πελεκάνου θα ανταμείψει τους κόπους μας!
Έτσι κι έγινε. Τα μικρά γαλάζια πλασματάκια δεν πέρασαν εύκολα χρόνια. Έζησαν απολύσεις και μειώσεις δρομολογίων, πέρασαν από αναταράξεις και αλλαγές ονομάτων, έκοψαν παροχές αλλά ψαλίδισαν και τιμές. Και τελικά επιβίωσαν. Ο δε πελεκάνος θεώρησε αξιόλογη την επένδυση στην εταιρία τους και πριν λίγες μέρες αποφάσισε να συνδράμει στην ανάπτυξη και επιβίωσή της.
Η δε ιστορία συνεχίζεται... Ίσως όχι από εκεί που την είχαμε αφήσει, όμως είναι η πρώτη φορά μέσα στα τελευταία λίγα χρόνια που στον ορίζοντα της εταιρίας αχνοφαίνεται ένα κάποιο happy end. Όπου "end" δε σημαίνει φυσικά το τέλος...